Zaman… İnsanlığın varoluşundan beri merak ettiği ve ölçmeye çalıştığı kavram. Farklı uygarlıklar, zamanı ölçmek için farklı yöntemler geliştirmişlerdir. Bu yazıda, tarihteki en eski takvimlerden biri olan Sümer Takvimini inceleyeceğiz.
Sümer Takvimi’nin Kökeni:
Sümer Takvimi’nin kökeni M.Ö. 4. binyıla kadar uzanmaktadır. Mezopotamya’da yaşayan Sümerler tarafından geliştirilen bu takvim, ay ve güneşe dayalı bir sistemdi. Sümerler, gökyüzündeki ayın evrelerini gözlemleyerek zamanı ölçmeye başladılar.
Sümer Takvimi’nin İşleyişi:
Sümer Takvimi, 12 aydan oluşmaktaydı. Her ay, 29 veya 30 günden oluşuyordu. Yılbaşı ilkbaharda kutlanırdı ve 365 veya 366 gün sürerdi. Sümerler, artık yılı da hesaba katmaktaydı.
Sümer Takvimi’nin Önemi:
Sümer Takvimi, sadece zamanı ölçmek için değil, aynı zamanda tarım ve dini törenleri de planlamak için kullanılıyordu. Sümerler, ayın evrelerine göre ekim ve hasat zamanlarını belirliyorlardı. Ayrıca, dini bayramlar ve festivaller de ayın evrelerine göre kutlanıyordu.
Sümer Takvimi’nin Mirası:
Sümer Takvimi, daha sonraki uygarlıklar tarafından da benimsenmiştir. Babilliler ve Mısırlılar, Sümer Takvimi’ni kendi takvimlerini geliştirmek için kullanmışlardır. Günümüzde kullandığımız Miladi Takvim de Sümer Takvimi’nden esinlenmiştir.
Sümer Takvimi Hakkında İlginç Bilgiler:
- Sümerler, hafta kavramını kullanmamışlardır.
- Sümer Takvimi’nde 7 gün değil, 8 gün süren haftalar da vardı.
- Sümerler, zodyak sistemini de kullanmışlardır.
- Sümer Takvimi’nde ay tanrısı Nanna ve güneş tanrısı Utu önemli bir yere sahipti.
Sonuç:
Sümer Takvimi, insanlığın zamanı ölçme ve anlama çabasının ilk örneklerinden biridir. Bu takvim, sadece Sümerler için değil, daha sonraki uygarlıklar için de önemli bir rol oynamıştır. Sümer Takvimi’ni incelemek, geçmiş uygarlıkların bilgi birikimi ve inanç sistemleri hakkında bilgi edinmemizi sağlar.
